Η διαχείριση του πένθους στα παιδιά στην εποχή της πανδημίας της COVID-19

Abstract

Σύμφωνα με έρευνες, ένας στους τέσσερις θανάτους από τον κορωνοϊό της Covid-19 αφήνει πίσω του  ένα παιδί που πενθεί. Καμία κρίση στην πρόσφατη μνήμη δεν προκάλεσε τόση απώλεια σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Ακόμη και υπό κανονικές συνθήκες, ο θάνατος προκαλεί πολλά συναισθήματα, αλλά οι καταστάσεις είναι τελείως διαφορετικές, όταν ένα παιδί έρχεται αντιμέτωπο με την έννοια της απώλειας και του πένθους. Στην προσχολική ή σχολική ηλικία, η απώλεια ενός κοντινού προσώπου μπορεί να έχει απήχηση σε κάθε πτυχή της ζωής τους. Ιδιαίτερα, όμως, κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας, η απώλεια που προκαλείται από έναν νέο και τρομακτικό ιό ανατρέπει κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής και μπορεί να εντείνει όλα αυτά τα συναισθήματα. Δεν υπάρχει ένας αποκλειστικά ενδεδειγμένος τρόπος, με τον οποίο τα παιδιά θα πρέπει να βιώσουν τη θλίψη τους, ούτε και ένας σωστός τρόπος για να προσφέρουμε υποστήριξη. Η αντιμετώπιση της απώλειας που έχουν βιώσει –και συνεχίζουν να βιώνουν– αυτά τα παιδιά, θα πρέπει να εξετάζεται στο πλαίσιο της γνωστικής, συναισθηματικής και κοινωνικής ανάπτυξής τους. Εμείς, ως ενήλικοι, θα πρέπει να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να διασφαλίσουμε ότι θα έχουν πρόσβαση σε εμπειρικά τεκμηριωμένης καταλληλότητας παρεμβάσεις πρόληψης, που μπορούν να τα βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν αυτό το τραύμα και να υποστηρίξουν τη μελλοντική ψυχική τους υγεία και ευημερία.